\
Фальклорнае свята: НА КІРМАШЫ
МЭТА:
·
Пашырыць кругагляд
вучняў, выклікаць цікавасць да традыцый і звычаяў беларускага народа, да яго
гісторыі,
·
дапамагчы вучням адчуць
адметнасць беларускага фальклору як спосабу выяўлення душы народа,
·
выхоўваць любоў да
роднага слова, да Радзімы.
1. Усе тут ці не?
2. Усе!
3. Паклон вам, людзі
дарагія, старыя і малыя!
4. Жыхароў кожнай хаты
запрашаем на свята!
5. Беларускае! Народнае!
Вяселае! Карагоднае!
6. Людзі добрыя, вітаем!
Дабрабыту вам жадаем!
7. А я вось што запытаю:
адкажыце, госці, мне, ці вам добра тут, ці не?
(Госці: “Добра”)
8. Вельмі добра калі так.
Дык збірайцеся з намі на кірмаш. Там вы ўбачыце шмат чаго цікавага.
9. А на чым жа мы паедзем?
10.
Як гэта на чым? Дык на тым, на чым спрадвеку ездзілі – на
кабыле!
11.
На кабале? А дзе ж мы яе возьмем?
12.
А вось у дзеда. (Байка
“Ехаў дзедка на кірмаш”)
Дзед: Вось і прыехалі! Колькі ж тут
народу, а колькі розных тавараў!
13.
Паглядзі! А дзед з бабаю яшчэ спрачаюцца.
(Песня “Пасееў дзед грэчку...”
14.
Дзяўчаты, што вы ўсе пра дзеда ды пра бабу!
Гэй вы, хлопцы і дзяўчаты!
Зараз тупнем мы заўсята!
Патанцуем, пагуляем
І людзей пазабаўляем!
Танец “Лысы”
З’яўляецца Лявоніха. Вядзе
на павадку бычка.
15.
А хто ж там яшчэ на кірмаш ідзе? Напэўна Лявоніха. І каго
яна там валачэ?.
16.
Бычка.
Дзед: Баба, можа бычка купім?
Баба: Ах ты, елупень стары! Хто
ж яго даглядаць будзе? Хай вунь малодшыя купляюць, калі старгуюцца. Бо, я
ведаю, Лювоніха надта ж скупая кабета.
Лявоніха: Як пачуў мой бычок
музыку, дык і прывалок мяне сюды. А тут у вас што? Кірмаш? Дык вось, неслух,
сам вырашыў свой лес. Я цябе прадам. (Крычыць) Прадаю бычка, ладнага бычка!
17.
Добры дзень, Лявоніха!
Лявоніха: Добры дзень, чалавеча!
Чаго ты хочаш?
18.
Вельмі спадабоўся мне твой бычок, вунь які прыгожы. Можа
прадасі?
Лявоніха: А што ты з ім будзеш
рабіць?
20.Як гэта што? Падгадую, падкармлю і...(паказвае
жэстам, што зарэжа)
Лявоніха: Што? А ну, прэч адсюль!
Бач які! Рэзаць будзе! (замахваецца)
19.
Прабач мяне! Я яго чыстай вадзіцай буду паіць, ды свежай
травіцай карміць.
Лявоніха: Свежай, кажаш, без
нітратаў?
21.Ну, вядома ж! Прадай, га?
Лявоніха: Усе роўна не прадам!
(адводзіць бычка ўбок)
Баба:А што я вам казала?
Скупая, скупая і есць.
Песня
“Ой жа, прадай, бабушка, бычка...”
(На сярэдзіну залы выскоквае Паўлінка, за ей – пан
Быкоўскі)
П.Б. Панна Паўлінка, куды вы
ўцякаеце? Пастойце хвіліначку са мной.
Паўлінка: Яшчэ чаго!
П.Б. Панна Паўлінка, я хоць
каня пайду прывяжу.
Паўлінка: А добрага каня пан
Быкоўскі мае?
П.Б. А як жа! У мяне ўсе
лепшае як у другіх. Ды і дзяўчыну я знайшоў самую лепшую. Вас, панна Паўлінка.
Паўлінка: Не спяшайшеся, пан Быкоўскі,
зараз прыйдзе шмат дзяўчат, можа пашанцуе яшчэ лепшу знайсці.
П.Б. А ці не жадае панна
Паўлінка паспяваць са мною, а можа і станцаваць.
Паўлінка: Добра ўжо. Паспяваем.
(Прыпеўкі)
П.Б.: Паненка Паўлінка, трэба
прызнаць, што добра вы спяваеце.
Паўлінка: Пан Адальф, а паслухайце
як нашы дзяўчаты спяваюць.
(Песня
“Ой, за гаем, гаем...)
П.Б.. А цяпер, панна
Паўлінка, я навучу вас танцаваць замежны
танец, а не які там мужыцкі. Падзіспань называецца
Паўлінка: Як называецца? Пайдзі
спаць? Што вы, пан Адальф, мы любім танцаваць вяселыя танцы, а не сонныя.
Даваўце, дзяўчаты пакажам пану Адальфу як мы умеем скакаць.
(Танец
“Кракавяк”)
Дзяўчаты: Гляньце! Гляньце!
Дзяўчаты, Сямен ідзе.
С. Скачаце?
Дзяўчаты: Скачам.
С. А я вось гісторыю
цікавую вам раскажу. Ну, іду я, значыць, на кірмаш...
Дзяўчаты: Хопіць, хопіць, Сэмэн,
паглядзі лепш на нас, якія у нас хусткі прыгожыя, а спадніцы....
С. А ну вас, з вашымі
ўборамі.
(Песня
“Ой, горны Сэмэнэ...”)
20.
Што ж вы нарабілі? Кавалера прагналі! Іх жа і так мала.
Дзяўчаты: А ну іх, тых кавалераў!
Давайце лепш пойдзем купім сабе што небудзь.
21.
Паглядзіце, якія прыгожыя вырабы прадаюцца.
22.
А вось якія сурвэткі цудоўныя!
23.
А ручнікі як зіхацяць! Саматканыя, вышаваныя....
24.
Ды што тут! У нашым музеі
сабраны сапраўдныя цуды: і вырабы з дрэва, і карункі, і выцінанкі...
25. Запрашаем вас, паважаныя
госці, у наш школьны музей.
Комментариев нет:
Отправить комментарий