Параметры і крытэрыі ацэнкі маніторынгу ўзроўня прафесійнай кампетэнтнасці і
арганізацыйных рэсурсаў педагога
Якія б рэформы
не праходзілі ў сістэме адукацыі, у выніку яны, так або інакш, замыкаюцца на непасрэдным
выканаўцу - школьным настаўніку. Менавіта педагог з'яўляецца асноўнай асобай
пры рэалізацыі на практыцы новаўвядзенняў. І для паспяховага ўвядзенняў
практыку розных інавацый, для рэалізацыі ў новых умовах пастаўленых перад ім
задач педагог павінен валодаць неабходным узроўнем прафесійнай кампетэнтнасці і
прафесіяналізму.
Пад
прафесіяналізмам разумеецца асобая здольнасць людзей сістэматычна, эфектыўна і
надзейна выконваць складаную дзейнасць у самых разнастайных умовах. У паняцці
"прафесіяналізм" адлюстроўваецца такая ступень авалодання чалавекам псіхалагічнай
структурай прафесійнай дзейнасці, якая адпавядае існуючым у грамадстве
стандартам і аб'ектыўным патрабаванням. Для набыцця прафесіяналізму неабходныя
адпаведныя здольнасці, жаданне і характар, гатоўнасць самастіойна вучыцца і
ўдасканальваць сваё майстэрства. Паняцце прафесіяналізму не абмяжоўваецца
характарыстыкамі высокакваліфікаванай працы; гэты і асаблівы светапогляд чалавека.
Маркава ў
сваёй працы вылучае наступныя крытэры дыягностыкі прафесійнай кампетэнтнасці
настаўніка: педагагічныя ўменні, неабходныя для "ажыццяўлення ўсіх бакоў дзейнасці
настаўніка", віды прафесійных пазіцый настаўніка; псіхалагічныя якасці, якія
забяспечваюць "выкананне ўсіх бакоў дзейнасці настаўніка".
Педагог, па яе
меркаванню, павінен умець: планаваць; ставіць у адзінстве навучальныя, развіваючыя
і выхаваўчыя задачы; працаваць са зместам вучэбнага матэрыялу; бачыць
"веер" педагагічных рашэнняў; праводзіць самааналіз сваёй
педагагічнай дзейнасці; ужываць аптымальнае спалучэнне метадаў, сродкаў, формаў
навучання; ажыццяўляць зносіны. Віды прафесійных пазіцый настаўніка пазначаныя
аўтарам так: кіраўнік вучэбнага працэсу, прадметнік,
дыягност, метадыст, гуманіст,
арганізатар зносін, псіхолаг, арганізатар, творца.
Маркава
псіхалагічнымі якасцямі настаўніка лічыць: педагагічнае
мысленне, педагагічную эрудыцыю, педагагічную інтуіцыю, педагагічную
імправізацыю, педагагічную знаходлівасць, педагагічны такт, педагагічную
эмпатыю і т.д.
Прыкладнымі
крытэрыямі ўпраўленчай кампетэнтнасці педагога з’яўляюцца: уменне стратэгічна і
тактычна планаваць, праграміраваць дзейнасць, выбіраць сродкі для дасягнення
задач, арганізоўваць рэалізацыю праграмы дзеянняў, матываваць і садзейнічаць
развіццю іншых, ажыццяўляць аналіз дзейнасці, прымаць упраўленчае рашэнне, ажыццяўляць
тактычны і аператыўны кантроль.
Да крытэрыяў
даследчай дзейнасці адносяць уменне вылучыць праблему ў прафесійнай дзейнасці, ставіць
мэту даследавання, фармуляваць гіпотэзу, вылучыць аб'ект і вызначаць прадмет даследавання,
апісваць яго параметры і крытэрыі, падбіраць адпаведныя метады і
інструментарый, уменне ажыццяўляць прамежкавы і канчатковы аналіз вынікаў,
супаставіць вынікі даследавання з мэтай і гіпотэзай.
Крытэрыі
метадычнай кампетэнтнасці: уменне працаваць са зместам нарматыўнага і вучэбна-метадычнага матэрыялу, аналізаваць і параўноўваць вучэбна-метадычныя комплексы, аналізаваць сваю прафесійную дзейнасць і дзейнасць іншых,
адбіраць і ўжываць метады, прыёмы і формы навучання і
выхавання, вывучаць адукацыйныя запыты і патрабаванні
школьнікаў, інтэрпрэтаваць разнастайную педагагічную інфармацыю.
Крытэрыямі
камунікатыўнай кампетэнтнасці з’яўляюцца: здольнасць быць камунікабельным, уменне
праводзіць ацэнку падзей і з'яў сацыяльнай рэчаіснасці, валоданне
прафесійна-маўленчай культурай, уменне браць адказнасць на сябе, здольнасць да
крытычнага мыслення, валоданне псіхалогіяй зносін, уменне працаваць у групе, валоданне
рознымі сацыяльнымі ролямі ў калектыве.
У любой
дзейнасці прафесіяналы жадаюць дасягнуць максімальна магчымайякасці. Пытанні
педагагічнага прафесіяналізму заўсёды хвалявалі і хвалююць як прадстаўнікоў
розных сацыяльных інстытутаў, так і тых, хто непасрэдна сутыкаецца з
педагогамі, - дзяцей і іх бацькоў, бо добрая адукацыя з'яўляецца адной са
значных духоўных каштоўнасцяў сучаснага грамадства.
Каб мець прадстаўленне
аб развіцці ўзаемадзеяння паміж удзельнікамі адукацыйнага працэсу,
адміністрацыя школы павінна выявіць іх інфармаванасць у пытаннях сумеснай
дзейнасці, атрымаць зваротную сувязь, гэта значыць інфармацыю аб тым, як
успрымаюць удзельнікі адукацыйнага працэсу тую або іншую сітуацыю ў школе, а таксама
высвятліць, як забяспечваецца ўзгадненне ўзаемных пазіцый, ідзе распрацоўка
сумесных дзеянняў і які пры гэтым стыль узаемадзеяння ўдзельнікаў адукацыйнага
працэсу. Усё гэта становіцца задачай арганізацыіаператыўнага маніторынгу ў
школе.
У кожнай школе
павінна весціся работа па камплектаванні банка вымяральнікаў узроўня
дасягненняў як на ўзроўні настаўніка, так і на ўзроўні адміністрацыі. Фарміравацца
пакет дыягностык, якія дазволяць адсочваць узровень дасягнення параметраў, якія
ўваходзяць у паняцце "новая якасць адукацыі".
Настаўнік
Т.В.Рукіна
Комментариев нет:
Отправить комментарий